Λέναρντ, Φίλιπ Έντουαρντ Άντον

(Phillipp Eduard Anton Lenard, Μπρατισλάβα 1862 – Μεσελχάουζεν 1947). Γερμανός φυσικός και πανεπιστημιακός, ουγγρικής καταγωγής. Σπούδασε διαδοχικά στα πανεπιστήμια της Βουδαπέστης, της Βιέννης, του Βερολίνου και της Χαϊδελβέργης. Εκτός από μια σύντομη περίοδο, κατά την οποία ήταν καθηγητής στο Κίελο, ο Λ. διετέλεσε καθηγητής της φυσικής στο πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, από το 1896 έως το 1931, οπότε εγκατέλειψε τη διδακτική δραστηριότητα. Στις έρευνές του για τις καθοδικές ακτίνες, ο Λ. χρησιμοποίησε γυάλινους σωλήνες με παράθυρα, τα οποία κάλυψε με λεπτότατα ελάσματα αλουμινίου, απ’ όπου διέφευγαν οι καθοδικές ακτίνες και διέτρεχαν μερικά εκατοστά στον αέρα πριν απορροφηθούν (ακτίνες του Λ.)· οι έρευνες αυτές τον οδήγησαν σε μια πρώτη υπόθεση αναφορικά με τη δομή του ατόμου. Το 1905 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ φυσικής. Ο Λ. προσέγγισε επίσης την ανακάλυψη των ακτίνων Χ. Μελέτησε το φωτοηλεκτρικό φαινόμενο, διατύπωσε μερικούς από τους νόμους που το διέπουν και, κατά τη διάρκεια των μελετών του για τον φωσφορισμό, προσέγγισε τη θεωρία ακτινοβολίας του Μπορ. Κατασκεύασε ένα όργανο (σπείρα του Λ.) για τη μέτρηση των πολύ ισχυρών μαγνητικών πεδίων, το οποίο βασίζεται στις μεταβολές της αντίστασης ενός αγωγού υπό την επίδραση των συγκεκριμένων πεδίων. Ωστόσο, μολονότι ο Λ. προσέγγισε αυτές τις μεγάλες ανακαλύψεις, ο ίδιος δεν κατάφερε να δρέψει τους καρπούς των μελετών του. Πιθανολογείται ότι αυτή ήταν η αιτία της μετέπειτα στάσης του, η οποία σκιάζει τη σημαντική επιστημονική του επίδοση. Η εμπάθειά του κατά των Εβραίων φυσικών (Χερτς, Αϊνστάιν) τον ώθησε να προσχωρήσει στον ναζισμό και να χαρακτηρίσει τη θεωρητική φυσική ως ιουδαϊκή επιστήμη. Στη ναζιστική βιβλιογραφία ο Λ. αναφέρεται «ο φυσικός που ανακάλυψε τις ακτίνες Χ», γεγονός που κολάκευε τη ματαιοδοξία του, ως μια αναγνώριση των αξιώσεών του σε βάρος του Ρέντγκεν. νόμος του Λ. Νόμος σύμφωνα με τον οποίο η απορρόφηση ηλεκτρονίων που κινούνται με ταχύτητα τουλάχιστον ίση με το ένα πέμπτο της ταχύτητας του φωτός καθορίζεται μόνο από τη μάζα της ύλης που απορροφά και δεν επηρεάζεται από τη χημική της φύση.